Jest to w równej mierze nauka i sztuka. Jeżeli informacje mają postać analogową, trzeba przede wszystkim zbudować odpowiedni przetwornik – dostosowany do natury sygnału i niewprowadzający dodatkowych zakłóceń. Na wynik wpływa wszystko: matematyczne sformułowanie problemu – dobór odpowiedniego formalizmu, wybór algorytmu przetwarzania (filtr cyfrowy czy może sieć neuronowa?) oraz implementacja (mikrokontroler, układ FPGA, procesor sygnałowy DSP czy też komputer PC?). To decyzje, od których zależy czy przetwarzanie danych będzie skuteczne, wystarczająco szybkie i na ile wpłynie na koszt systemu jako całości.

Przetwarzanie obrazów jest równie złożonym zagadnieniem. Szczególnie, kiedy system musi podejmować decyzje w czasie rzeczywistym na podstawie obrazów z kilku kamer. Istnieje wiele sprawdzonych algorytmów i schematów postępowania pokrywających różne aspekty wydobywania informacji z obrazów. Stanowią one swoiste „cegiełki”, są niezastąpione w konstruowaniu programu przetwarzającego. Każde zagadnienie ma swoją specyfikę, która sprawia, że trzeba do niego podejść w sposób indywidualny. Może to być duża szybkość pracy wymagająca specjalnej optymalizacji algorytmów, może to być szczególne oświetlenie, które wymaga specjalnego doboru parametrów ich pracy lub też niestandardowy kształt rozpoznawanych i klasyfikowanych przedmiotów, wymagający stworzenia nowego, specjalizowanego algorytmu. To indywidualne podejście do problemu jest naszą dewizą.