Bezpieczne cewniki
Optymalne kosztowo urządzenie antybakteryjne do użytku z cewnikami urologicznymi
Badania przeprowadzone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) wykazały, iż w samej tylko Europie prawie milion pacjentów rocznie ulega zakażeniom związanym z układem moczowym. Blisko 40% zakażeń szpitalnych związanych jest z zakażeniami dróg moczowych, z czego 80% pacjentów choruje z powodu stosowania cewników urologicznych.
Jedna z badanych koncepcji budowy urządzenia
Zdjęcie z mikroskopu elektronowego ukazujące powierzchnię pokrytą ditlenkiem tytanu
Obraz mikroskopowy pokrycia ditlenkiem tytanu i jago analiza za pomocą spektroskopii ramanowskiej
Projekt obudowy urządzenia
Prototyp urządzenia zrealizowany przez SKA Polska
Oprogramowanie do zliczania kolonii bakteryjnych (CFU) na szalce Petriego
Genetyczny optymalizator kształtu zwierciadła dla diody UV
Cewniki te są stosowane po interwencjach chirurgicznych w celu monitorowania ilości i składu moczu lub kiedy pęcherz moczowy nie pracuje prawidłowo z powodu choroby albo uszkodzenia. Choroby mające związek z cewnikowaniem powodują wydłużenie czasu hospitalizacji oraz podwyższenie jej kosztów. Szacuje się, iż infekcje dróg moczowych związane z cewnikowaniem dotykają rocznie 30 tys. Europejczyków.
Aktualnie stosowane rozwiązania ochrony pacjentów przed zakażeniami wynikającymi z faktu użycia cewników są niedoskonałe. Realizacja projektu powinna przyczynić się do poprawy tej sytuacji. Jego celem było bowiem opracowanie urządzenia umożliwiającego skuteczną ochronę przed zakażeniami dróg moczowych, wynikającymi z możliwej obecności bakterii na wewnętrznej powierzchni cewnika.
Proponowane rozwiązanie ma na celu usunięcie bakterii z wewnętrznej powierzchni cewnika. Zakłada ono, że zostanie on wyposażony w specjalną komorę wykorzystującą bardzo silne właściwości fotokatalityczne (a w konsekwencji bakteriobójcze) jednej z odmian polimorficznych ditlenku tytanu (TiO2) - anatazu. Najsilniejsze właściwości fotokatalityczne anataz wykazuje przy oświetlaniu go światłem UV. Aby uniezależnić pracę urządzenia od światła słonecznego, powinno być ono wyposażone w diodę UV oraz we własne źródło zasilania w formie baterii. Urządzenie musi być zamontowane na rurce cewnika w taki sposób, aby ograniczało rozwój bakterii w jej wnętrzu.
W ramach projektu wykonano szereg systematycznych badań dotyczących metod nanoszenia ditlenku tytanu na różnego rodzaju podłoża. Uwzględnione zostały metody impulsowego osadzania laserowego (PLD – Pulse Laser Deposition) oraz SolGel. Prowadzone były także badania nad wydajnością efektu fotokatalitycznego i bakteriobójczością naniesionych warstw.
Na podstawie przeprowadzonych analiz w firmie SKA Polska został zaprojektowany i wykonany prototyp urządzenia przeznaczonego do pracy ze standardowym cewnikiem. Zostały też przeprowadzone wstępne, przedkliniczne testy urządzenia. Jako swego rodzaju efekt uboczny projektu powstało w SKA Polska oprogramowanie przeznaczone do zliczania kolonii bakteryjnych na szalce Petriego (użyte zostało podczas badań bakteriologicznych) oraz oprogramowanie do optymalizacji kształtu powierzchni optycznych elementów refleksyjnych (zostało ono użyte do projektowania wklęsłych zwierciadeł zwiększających efektywność diod UV).
Projekt był realizowany przy współpracy siedmiu firm i jednego instytutu naukowego.
